In zijn ogen staat verdriet
Hij moet weer gaan, al wil hij niet
Hij vraagt zich af, wat morgen op hem wacht

Hij speelt nog één keer voor hij gaat
En deze plek weer achterlaat
En straks verdwijnt hij eenzaam in de nacht

Heel zijn leven is weer komen en weer gaan
Zonder iemand weet waarheen of waar vandaan
Een zigeuner kent zijn eigen plekje niet
Waar hij ook heen gaat overal speelt hij zijn lied

Heel zijn leven is een lach maar ook een traan
Alleen hij weet waar de reis naar toe zal gaan
Maar bij ieder afscheid klinkt er weer een lied
Van een zigeuner die zijn plekje achterliet

Een nieuw begin van voor af aan
Een lange reis, hier ver vandaan
De toekomst is voor hem een groot geheim

Maar steeds als hij z'n plek verlaat
Dan klinkt zijn lied, voordat hij gaat
En morgen zal hij ergens anders zijn

Heel zijn leven is weer komen en weer gaan
Zonder iemand weet waarheen of waar vandaan
Een zigeuner kent zijn eigen plekje niet
Waar hij ook heen gaat overal speelt hij zijn lied