Een jongetje mocht logeren gaan
en wat was hij blij,
want het huis van zijn tante en oom
was een boerderij.

Toen hij met oom in de motorboot
langs een dorpje voer,
toen zei het jongetje plotseling:
‘Oom, hier was ik boer!

Ja, daarginds heb ik gewoond.
Oom, daar was het! Kijk!
Het is er armer dan het was,
ik was aardig rijk.’

Nu was die oom geweldig vroom
en wou er dus niet aan,
dat iemand op dit wereldrond
twee keer kan bestaan.

Maar toen een koe bevallen moest
en het werd een hele toer,
zei het kind: ‘Geef hem een aardappel,
deed ik ook als boer.’

Oom lette niet meer op dat joch,
verklaarde hem voor gek,
maar het jochie stak een aardappel
in de koeiebek.

En het beest werd rustig en de oom
snapte het nog maar half
toen de koe al moeder was
van een prachtig kalf.

Als je het niet wilt geloven,
geloof je het maar niet,
maar het is geschied,
echt, het is geschied.