Je was er toevallig ook 
Je praatte veel met je handen
Er scheen licht vanuit je ogen
Het was verblindend

En toen ik vroeg hoe het met je was
Zei je dat het slechter kon
Je ogen knepen zich samen
Buiten viel de nacht

Ieder speelt zijn spel
Vooral niets van jezelf
Ieder maakt zich sterk 
En speelt zichzelf

Je lichaam schokte je greep je vast
Je klampte je aan mij vast
Tot je zag dat ik er niet meer was
Alles voorbij

Zoveel verdween in die donkere nacht
En de volgende dag
Reden eindeloze rijen zwarte auto's
Midden in de stad

Ieder speelt zijn spel
Vooral niets van jezelf
Ieder maakt zich sterk
En speelt zichzelf


(c) Frank Boeijen