En de wind die waait
De gedachten weg 

De schildpad drinkt de tranen
Van het land zo ver 

Waar de vader is verdwenen
Achter de horizon 

Als een zwaluw opgestegen
Hij met een glimlach vertrok 

In de nacht verschijnt hij
De ogen open zo wijd 

In de morgen verdwijnt hij
Met de stralen van de zon 

Het is in mijn hart geschreven
Die lange laatste dag 

Toen wij samen achterbleven
Als schelpen in het zand 

De monnik spreekt zijn gebeden
Voor de rusteloze ziel 

Die de hemel niet kan vinden
Door de wolken niet kan zien 

Er zijn ontelbare vragen
Geschreven in de lucht 

Als de wind gaat waaien
Komt het antwoord terug 

Dat alles is beschreven
In het water in het vuur 

Als de angst is verdwenen
In het laatste uur 

Het is in mijn hart geschreven
Die lange laatste dag 

Toen wij samen achterbleven
Als schelpen in het zand
Als schelpen in het zand

Het is in mijn hart geschreven
Die lange laatste dag 

Toen wij samen achterbleven
Als schelpen in het zand 
 

(c) Frank Boeijen