Hefir hon haft langan vanmátt,
Ok þat var kröm mikil;
Fékk hon enga nótt svefn ok var
Sem hamstoli væri.

Ristnar hafa verið rúnar, ok er sá einn bóndason
Heðan skammt í brott, er þat gerdi,
Ok er síðan miklu
Verr en áðr.

Egil reist rúnar ok lagði undir hægendit
Í hvíluna, þar er hon hvíldi;
Henni þótti sem hon vaknaði ór svefni ok sagði
At hon var þá heil.

Skalat maðr rúnar rísta,
nema ráða vel kunni,
þat verðr mörgum manni,
es of myrkvan staf villisk;
sák á telgðu talkni
tíu launstafi ristna,
þat hefr lauka lindi
langs ofrtrega fengit.

Egill reist rúnar ok lagði undir hægindið
í hvíluna, þar er hún hvíldi.
Henni þótti sem hún vaknaði úr svefni
ok sagði, at hún var þá heil

Skalat maðr rúnar rísta,
nema ráða vel kunni,
þat verðr mörgum manni,
es of myrkvan staf villisk;
sák á telgðu talkni
tíu launstafi ristna,
þat hefr lauka lindi
langs ofrtrega fengit.