als vandaag niet een eindeloze weg was
en vannacht een zee van maneschijn
als morgen niet eindeloos ver weg was
zou de eenzaamheid wellicht te dragen zijn

en alleen maar als mijn lief op mij zou wachten 
en ik weer zacht haar hart kon horen slaan 
zoals zij naast mij neerlag in de nachten
alleen dan zou ik huiswaarts gaan

een vreemd gezicht weerspiegelt in het water 
waar een vreemde stem geen woord spreekt van verdriet 
herken ik evenmin de echo van mijn voetstap
en herinner mij de klank van mijn naam niet

en alleen maar als mijn lief op mij zou wachten
en ik weer zacht haar hart kon horen slaan
zoals zij naast mij neerlag in de nachten
alleen dan zou ik huiswaarts gaan

er is schoonheid in het zilverstromend water
in de gouden stralen van de morgenstond
maar niets ter wereld heeft mij ooit meer bewogen 
dan de schoonheid die ik in haar ogen vond

en alleen maar als mijn lief op mij zou wachten
en ik weer zacht haar hart kon horen slaan
zoals zij naast mij neerlag in de nachten
alleen dan zou ik huiswaarts gaan

ja alleen maar als zij daar op mij zou wachten
en ik weer zacht haar hart kon horen slaan
zoals zij naast mij neerlag in de nachten
alleen dan zou ik weer huiswaarts gaan