k sta tot aan mijn liezen in de sneeuw
Ik kan niet lopen, hoe ver moet ik nog?
Geen mens hoort dat ik schreeuw wanneer ik schreeuw
Maar desalniettemin, schreeuw ik soms toch

Ik moet verder, verder, altijd verder
Ik weet niet meer waarheen, ik ga door alleen
Verder, verder, altijd verder

Ik denk niet meer dat ik de weg ooit vind
Ik heb de hoop op redding opgegeven
Misschien is het de sneeuw die mij verblindt
Ik heb mijn hersens uit hun taak ontheven

Zo is mijn leven steeds maar verder gaan
Geploeter door de metershoge sneeuw
Het enige wat ik aan mijn bestaan
Nog toevoeg is dat ik
wanhopig schreeuw

Ik moet verder, verder, altijd verder
Ik weet niet meer waarheen, ik ga door alleen
Verder, verder, altijd verder
Ik weet niet meer waarom, maar ik kijk niet om

Ik moet altijd verder
Ik weet niet meer waarom
Ik ga door, alleen
Ik weet niet meer waarheen
Maar ik kijk niet om
Ik moet verder, verder, verder

Ik moet verder, verder, altijd maar verder
Ik weet niet meer waarheen, ik ga door alleen
Verder, verder, altijd verder
Ik weet niet meer waarom, maar ik kijk niet om

Ik moet verder, verder, altijd maar verder
Ik weet niet meer waarheen, ik ga door alleen
Verder, verder, altijd verder
Ik weet niet meer waarom, maar ik kijk niet om