Stil, stil liggen straten voor me uit.
Donker, ligt de avond uitgespreid.
Was ik maar, zelf niet steeds weer achterna gegaan.
‘k liet jou toen, met lege handen staan

Jij, bent altijd zacht voor mij geweest.
Ja jij, maakte van elke dag een feest.
Alleen jij, gaf mij ‘ gevoel dat ik er ook mag zijn.
Zonder jou, wordt leven een woestijn.

Daarom vraag ik.
Hou van mij en denk.
Nooit meer terug aan, al die pijn, die ik jou toen heb aangedaan.
Kom laat ons herbeginnen, van vooraf aan.
Samen met jou dezelfde richting gaan.

Kom, kom vul de leegte in m’n hart.
Want ik weet, jij bent de enige die dat ken.
Alleen jij, brengt warmte waar ik ben afgekoeld.
Zonder jou, voel ik me uitgebloeid.

O ko om.
Hou van mij en denk nooit meer terug aan.
Al die pijn, die ik heb aangedaan.
O denk nooit meer terug, aan wat ik heb gedaan.
Laat mij desnoods uw schaduw zijn.
Heel ons leven.
Samen, en denk nooit meer terug.
Aan al die pijn, die ‘k jou heb aangedaan.
Kom laat ons herbeginnen.
Van vooraf aan, samen met jou dezelfde weg te gaan.
Samen met jou dezelfde weg, gaan.