Per vliegtuig word je in de nacht
naar het verre Spaanse strand gebracht,
dat zonnig is.
Je wordt niets wijzer van zo’n reis:
zijn dat de lichtjes van Parijs
of van Pernis?

Tussen kolossen van beton
ligt je bestemming: een pension
dat Zeezicht heet,
waar je patat en nasibal
en vlaflip en in geen geval
Spaans voedsel eet.

Een Spanje waar je niets van ziet:
je bent er en je bent er niet.
Je bakt er gaar
en gaat tot slot als luchtpost weer
van Bijlmermeer naar Bijlmermeer.
Tot volgend jaar.