Eduard Jacobs
Eduard Jacobs - Een minimumlijder lyrics
Your rating:
Als klerkje bij een makelaar Krijgt hij vijfhonderd pop in 't jaar Nog minder dan een timmerman Die met 'n pet op lopen kan Dat is zo, maar van d'and're kant Is er toch ook verschil van stand Want al bekrimpt hij zich wat meer... Een klerk blijft altijd toch 'meneer' Zijn garderobe is niet royaal Zijn kleren worden heel gauw kaal Een jas wordt tweemaal soms gekeerd Gestoomd, geverfd, gerepareerd Maar wordt hij eind'lijk al te goor Draagt hij 'm enkel op 't kantoor En koopt 'n nieuwe op de beer... Zo blijft een klerk altijd 'meneer' Is hij vijf jaar bij zijn patroon Dan krijgt hij honderd pop meer loon Hij trouwt en scharrelt hier en daar Een meubilairtje bij elkaar Als 't vrouwtje zuinig is van aard Dan wordt er zelfs nog iets gespaard Men eet wat bruine bonen meer... Zo blijft een klerk altijd 'meneer' Hij stapt op 't nippertje uit bed Maakt in een vloek en zucht toilet Drinkt dan een kopje slappe thee En krijgt een kale boterham mee Maar och, de bakker weet dat niet Hij groet beleefd, als hij hem ziet Al eet hij brood met wagensmeer... Een klerk blijft toch altijd 'meneer' Viert de patroon een jubile Zijn klerk geeft aan 't cadeautje mee En brengt, als het niet anders kan Zijn klok daarvoor naar Ome Jan Hij drinkt met z'n patroon 'n glas De klerk is vrees'lijk in zijn sas Al ziet hij nooit zijn klokkie weer... Hij bleef tenminste toch 'meneer' Na jaren vol van zorg en druk Sterft hij aan tering op z'n kruk En is 't begraaf'nisfonds betaald Dan wordt-ie netjes weggehaald Hij krijgt een krans van z'n patroon De weduw' krijgt nog 'n maand loon Dan doen ze hem de laatste eer... Net als-ie leefde als 'meneer'