Dimitri Van Toren

Dimitri Van Toren - Misverstand lyrics

Your rating:

Ontkleed ben ik een mager kaasgewrocht
waarin de zilte knoken ruikbaar knakken;
pollen winters gras drinken het vocht
uit holtes, die te kort waren gebakken.
 
Een opgebroken ton van beenderduigen,
van zeen en zenuwen geknoopt, behangen
met gelijmd antiek en dunne, bleke slangen
waaruit het hart zijn lauwe dronk moet zuigen.
 
Waar is de ziel? Zwaait zij nog touw op touw
tussen bewierde dingen in mijn buik
die juttersbuidel vol van ongebruik?
Mijn ziel was een gezichteloze vrouw
 
doch vele tijden gingen na die tijd voorbij
toen zij kon bovenkolken uit mijn longen
wanneer de schemergeuren binnendrongen
totdat ik zong alsof zij zong in mij.
 
Vaak, opgestoten tot mijn schedeldak,
nam zij mijn oogappels in beide handen
om te zien, of brak tussen mijn tanden
naar buiten met haar zachte achtervlak.
 
Vergeefs heb ik mijn ziel zo liefdevol gehaat,
haar hoofd met as van mijn verbrande zinnen
bestrooid: zij snikt wellicht daarbinnen
met in haar handen mijn gelaat.
Get this song at:
bol.com
amazon.com

Copyrights:

Author: Dimitri Van Toren, Leo Vroman

Composer: Dimitri van Toren

Publisher: Imperial (2)

Details:

Released in: 1969

Language: Dutch

Appearing on: De gelaatstrek van een lied (1969) , Liedjes om te koesteren (2017)

Share your thoughts

This form is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

4 Comments found

ik had het gezien :stuck_out_tongue:

Bedankt voor de tip. Ik pas het meteen aan.

koosjaspers@chello.nl

Sunday 22nd of July 2012 12:28

Deze tekst is niet van Dimitri zelf, maar van de dichter Leo Vroman, uit zijn bundel In Amerika 1946-1948
Koos Jaspers Rotterdam