Het was al 's avonds laat, daar zat een jochie op straat
Een hondje op zijn schoot, zijn vriend die nog liefde bood
Het ventje was zo bang, een traan rolde over zijn wang
Hij had zo veel verdriet, omdat zijn moeder hem achterliet
Hij rilde van de kou en riep, mammie kom gauw

Mammie ik mis je ik heb zo veel verdriet
Ik moet steeds aan je denken, doe jij dat soms dan niet
Pappie is gaan werken ik ben nu zo alleen
Ik kan maar niet begrijpen waarom jij plotseling verdween
Ik kan maar niet begrijpen waarom jij plotseling verdween

Opeens stond daar een vrouw, ze kreeg ontzettend berouw
Vol schaamte en ontdaan keek zij haar kindje aan
Mijn jongen kom maar vlug, we gaan nu naar huis terug
Het kind dat was zo blij en vroeg zijn moeder blijf je nu bij mij
Ik ben toch nog zo klein, ik wil altijd bij jou zijn

Mammie waar was je ik had zo veel verdriet
Ik moest steeds aan je denken, doe jij dat soms dan niet
Pappie was altijd werken, daarom zat ik alleen
Ik kon maar niet begrijpen waarom jij plotseling verdween
Ik kon maar niet begrijpen waarom jij plotseling verdween