Jij was van mij
En ik was jouw leven
Wij waren één
Door de liefde gedreven 
Totdat jij zei de klok tikt maar door
Ik wil een kind
Dus we gingen er voor

En wat waren we trots
IK schreeuwde van de daken
Ik ben vader van een zoon
Wie kan me wat maken?
Als ik toen had geweten
Wat mij te wachten stond
Was ik gillend weggevlucht
Als bange, laffe hond

Weg de seks
Weg vrienden en sociale contacten
En alle leuke dingen die het leven verzachten
Ik ben nu vader
En toch voelt alles mis
Op de radio hoor ik: 
Is dit alles wat er is

Na de roze wolk komt de grijze regen
Hoelang hou ik het vol, hoe lang kan ik er nog tegen
Na de roze wolk komt de grijze regen
Na de roze wolk 

Wat heb je gedaan
M’n moreel is geknakt
Je hebt m’n mannelijkheid van me afgepakt
Wie had dit ooit gedacht
Nu ben ik zo’n oen
Die braaf na z’n werk ook nog boodschappen gaat doen
Ik hol maar door, van m’n werk naar de crèche 
M’n leven is een file en ik sta in de stress
Achteraan in de doelen, achteraan in de rij
Maar goed als ik dan thuiskom, dan ben ik weer vrij
Maar eerst wel zelf die boodschappen koken
Even leuk doen met m’n kind en niet binnen roken
Dus ik sta in de regen op m’n eigen balkon 
en ik vraag me af waar de ellende begon

Na de roze wolk komt de grijze regen
Geen man houdt dit vol, ik kan er echt niet meer tegen
Na de roze wolk komt de grijze regen
Na de roze wolk 

Als ratten in de val, die wijven hebben de macht
Dit is wat die kutemancipatie ons bracht
Ze lachen ons uit vanaf hun roze wolken
En wij zijn de lul, we worden uitgemolken

Je hoopt dit gaat over, ’t is een kwestie van tijd
Maar in plaats van de liefde is er nu de strijd
Plus een stem die ergens diep in mij huis
Die zegt dat ik er zwaar ben ingeluisd

Ik zie haar bezig
En ik leg me erbij neer
Zoals het ooit was
Zo wordt het nooit meer

Het ergst van alles is
Wanneer ik naar haar kijk
Dat ze meer en meer
Al maar meer
Veel te veel
Elke keer
Telkens weer
En meer en meer en meer en meer
Veel te veel, veel te veel, veel te veel
Op haar moeder 
Lijkt