Wim de Bruin
van zeven jaar,
die slaapt nog op een gummielaken,
want in zijn slaap
kan Wim de Bruin
in zijn bedje grote natte plekken maken.

En in de klas
doet Wim een plas.
Dan wordt hij keihard uitgelachen.
Eén roept: 't Is net
een pissebed!'
En dan lacht de hele klas nog harder.

Wim is flink,
want hij huilt niet,
al wil er niemand naast hem zitten.
Word maar niet rood.
Je bent al groot,
veel groter dan de andere kinderen.

Je broek is nat,
maar wat geeft dat?
Het gaat misschien wel heel gauw over.
Wie om Wim lacht,
die is niet lief,
nog niet goed droog achter zijn oren.