Ik was nog maar een jaar of zes 
Toen kreeg ik m’n allereerste les 
Optie tweeëndertig was accordeon 
De eerste wijsjes klonken nog wat vals 
Maar toen leerde ik de eerste wals 
En ik ontdekte met muziek schijnt altijd de zon 

Want stroomde er eens regen uit de lucht 
En was die zon achter de wolken gevlucht 
Dan speelde ik een lied en vergat zo mijn verdriet 

Muziek iets moois wat nooit meer zal vergaan 
Zolang de wereld blijft bestaan 
Zal er muziek in ieders leven zijn 
Al heb je verdriet, en is er niemand die je tranen ziet 
Dan kan bij ’t horen van een vrolijk lied 
Jouw droeve stemming vlug verdwenen zijn 
Want een simpel akkoord zegt soms veel meer dan een heel moeilijk woord 
Als je aandachtig al die klanken hoort 
Begrijp je beter wat ik hier nu mee bedoel
Stel je een wereld voor zonder muziek 
Oh nee, dat kan toch zeker niet 
Want scheepjes vergaan maar muziek zal blijven bestaan 

Er zijn dagen dat de zon niet schijnt 
Dat de lach van je gezicht verdwijnt 
Alles wat je doet schijnt helemaal fout te gaan 
Plots dan hoor je ’n mooie melodie 
’t Is een wonder maar in één, twee, drie
Kun je al die tegenslagen wel weer aan 
Al ben je groot, of ben je nog maar klein 
Muziek dat is de beste medicijn 
Zing maar een vrolijk lied en iedereen geniet 

Want een simpel akkoord zegt soms veel meer dan een heel moeilijk woord 
Als je aandachtig al die klanken hoort 
Begrijp je beter wat ik hier nu mee bedoel
Stel je een wereld voor zonder muziek 
Oh nee, dat kan toch zeker niet 
Want scheepjes vergaan maar muziek zal blijven bestaan.