Tu, tu, tu, tut,
tu, tu, tu, tut.
Onder zusters zachte handen
ligt de zieke stram en stijf.
Slechts het klap'ren van zijn tanden
is wat nog beweegt aan zijn geteisterd lijf.
Maar met liefderijke zorg
en een helend medicijn
zal, samen met des dokters hulp,
de zieke snel weer beter zijn.
Tu, tu, tu, tut.