Ohoei
Ik als Bor de Wolf zijnde,
die vaak naar 't Enge Bos verdwijnde...

Verdween...

Ja, dat is taalkundig fout, hoor!

Eh? Wat...? O ja... nou daar gaat ie weer.
... die vaak naar 't Enge Bos verdween
en daar van droevenis verkwijnde...

Ver-kween...

Nee! Nee! Dat is goed! VERKWYNDE is goed!

Ohoei! Hoe kan ik nou zo een lied ten gehore brengen!

Laat Bor zijn gang gaan, mededieren!

Ohoei! Nou ben ik helegaar uit van m'n apropos!
Ben er helegaar UIT!

Je laatste regel was
"...en daar van droevenis verkwijnde"

O ja... eh... en met weinig wol en veel geween...
Nee... Ohoei! Zo was het niet.
Nou, dan begin ik maar helegaar overnieuw.


Ik als Bor de Wolf zijnde,
die vaak naar 't Enge Bos verdween
en daar van droefenis verkwijnde,
tot er een mededier verscheen,
heb nou geen reden meer
om in het Enge Bos te toeven
en mijzelve te bedroeven.
Want Oleta zette het Enge Bos
voor mij op losse schroeven! Ohoei

Oleta! Oleta!
Jij bent nu mijn vriendin.
Oleta,
het Enge Bos heeft nu geen zin.
We hebben saam onze eigen boom,
we hebben saam ons eigen fijne nest.
Oleta! Oleta! Daar voelen wij ons best.
Daar voelen wij ons opperbest!

Oleta!
O, Bor...
Oleta!
O, Bor...
Oleta!
O, Bor...
Oleta!
O, Bor...