Zwart-witte vogels op hoogspanningsdraden
Stille getuigen, met hun kop in de wind
De bus naar de werf, vol zwijgende mannen
Liet donkere sporen in de spierwitte sneeuw

En lachende vrouwen met boodschappenkarren
Op knallende posters van een groot kruidenier
Heten de man, die op een bank ligt te slapen,
Hartelijk welkom in de zoveelste eeuw

refr.:
    En er verandert niets
    Er verandert niets
    Zo op het oog
    En er verandert niets
    Er verandert niets
    Het zou een mooi stilleven zijn
    Als het niet zo bewoog

Vroegere moeders van grote gezinnen
Op fietsen met tassen, bol van de wind
Er blaft een hond, een vliegtuig raast over
De man op de bank draait eindelijk om

De bus is naar noord, in het oosten komt zon op
Messcherpe schaduw voor de rest van de dag
De staart van de vogels wijst naar het zuiden
Een sneeuwwitte vlakte, zo ver het oog komt

refr.

En er verandert niets
Er verandert niets

Tekst: Huub van der Lubbe