El durmiva giò'n söl taul 

e'l tirava giò i müdand 

el faseva i so mestèe 

nde la purtaven i so gamb 

l'ha mai vedü na gèsa, 

l'ha mai cupà nisön 

t'el trövet là scundüü 

cun la buteglia e coi so dònn. 

Sgarlava in di sacòcc 

per pagà'n bianc a'n maruchén, 

rubava in de na vila 

per cumprass un muturén,

scapava dai gendarmi 

e dai so' neù,

el nava al cimiteri 

e pö'l purtava via anca i fiuur.

 

Purtava i sigarètt 

de chi e de là del munt,

el gh'era il nàas istort 

e una sgarbelada in fruunt,

el nava di tusànn

ghe dava là'n basén,

e pö quand chi ne naven 

gh'eren piö scià'l bursén...

 

Ma una sira che'l piuveva 

l'ha vedü brilà'n curtell 

una dona la vusava 

e in trii gh'eren prunt l'usèll,

el solta fö me'n fülmin 

e i a branca per el còll,

partìsen pügnatüni 

sècc cum'è biròll! 

 

La cercaven i giurnalisti 

ma lü l'era drèe a fa' nà,

la cercava fin al sindic 

ma lü l'era drèe a pussà,

la cercava el reverendo 

ma quand che l'ha vedüü 

l'era dreèe a fa' na röba 

che se vedeva dumàa'l cüü...

 

A la festa del paese, 

dopu la prucesiòn,

g'hann dà una medaia 

in mezz a mila persòn, 

lü alura l'ha dìi: "grazie", 

però a basa vuus,

e pö l'è nàa in del cèric 

e'l g'ha rubàa la cruus!!