Hij was maar een clown, in 't wit en in 't rood 
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood 
Hij lachte en sprong, in 't felgele licht 
maar onder die lach zat een droevig gezicht 

De herinnering blijft aan die clown met z'n lach 
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag 
Niemand kende de pijn van zijn stille 
verdriet 
Want er was op het einde niemand die hij verliet 

Hij woonde alleen, in een wagen van hout 
Hij was maar een clown, en zo werd hij oud 
Z'n hoed was te klein, en z'n schoenen te groot 
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood 

De herinnering blijft aan die clown met z'n lach 
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag 
Niemand kende de pijn van zijn stille 
verdriet 
Want er was op het einde niemand die hij verliet 

Op een avond, hij viel, net als elke keer 
Het publiek lachte luid, maar voor hem was het uit 
Hij was maar een clown, in 't wit en in 't rood 
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood 

De herinnering blijft aan die clown met z'n lach 
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag 
Niemand kende de pijn van zijn stille 
verdriet 
Want er was op het einde niemand die hij verliet 

De herinnering blijft aan die clown met z'n lach 
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag 
Niemand kende de pijn van zijn stille 
verdriet 
Want er was op het einde niemand die hij verliet