Op een dag word ik wakker,
zet mijn voeten op de grond
En daar staar ik naar de leegte
waar een huis ooit stond
Op een dag als vandaag
kijk ik naar het zwarte zand
Naar de plek waar ik speelde
tot de grond toe afgebrand

Moeders werden meisjes
meisjes werden vrouw
Ze kwamen en ze gingen
tot die een waar ik van hou
De volle maan, de feesten,
het vrijen in het zand
Nu kijk ik in de krater en
wankel aan de rand

Laat het staan
Laat 't
Laat het staan
Van ouderdom vergaan

Laat het staan
Laat 't
Laat het staan
Laat het van ouderdom vergaan

Laaiend vuur in mijn ogen
zoute regen op het land
Stromend over mijn wangen
door verdriet overmand
Schop ik zand in de kuilen
die een vreemde heeft gemaakt
wachtend op vooruitgang
die de toekomst uitbraakt

Laat het staan
Laat 't
Laat het staan
Laat het van ouderdom vergaan

Laat het staan
Laat 't
Laat het staan
Laat het van ouderdom vergaan


Laat het staan (laat het staan)
Laat 't (laat het bestaan)
Laat het staan (laat het staan)
Laat het van ouderdom vergaan

Laat het staan (laat het staan)
Laat 't (laat het bestaan)
Laat het staan (laat het staan)
Laat het van ouderdom vergaan

Laat het staan (laat het staan)
Laat 't (laat het bestaan)
Laat het staan (laat het staan)
Laat het van ouderdom vergaan

Laat het staan (laat het staan)
Laat 't (laat het bestaan)
Laat het staan (laat het staan)
Laat het van ouderdom vergaan