Ag fanacht siar

Ag fanacht siar ar dhuine

Uisce a' teacht a' breathnú orm

Ag feitheamh, ag feitheamh ar dhuine éigin.

Ós do chomhair an saol ‘tá thart

Is mise tréigthe san am fadó

Ag caitheamh ama go mall réidh

Ag fiafraí díom “Cén fáth, cén fáth?”

Ar chuaigh siad thart i ngan fhios dom

Nó an dall atáim?

De bharr an t-uisce ...



Ní fhacamar an téacs bhí romhainn

Níor thomhaiseamar céard bhí le teacht

Ag sciobadh linn aislingí ár dtodhchaí



Is chuireamar amach faoin ngrian iad

Nocht, mar rabhchán do ‘chuile dhuine

A rinne faillí

Tar a mhic, is mar seo atá sé

Mar chailín cúthail faiteach

Nó athrú aimsire geimhridh

Mar chúis le briseadh chroí

Is a bhanríon mo chroí

Le mo smaointe aoibhne áille

Imithe i bhfad uaim

Is mé buartha le

h-Uisce a‘ teacht...



Is mé ag feithimh

Ag feitheamh

Le banríon mo chroí



Back to top.