De wachtlijst vergt zo'n zeven jaren
En 't kost je heel wat sparen
Gepieker en gepluis
Van hoe precies je in te kopen
Maar dan zet het z'n deuren open
Bejaardenhuis.

Dan is de prijs wel wat gestegen
Maar het blijft fraai gelegen
En ver van elk gedruis
En daarom heet het "Avondvrede"
Of "Ankerplaats" of "Hof van Eden"
Bejaardenhuis.

Er is een zaal waar je kunt sjoelen
En daar staan rechte stoelen
In rijen rond de buis
Je kunt alleen jouw net niet kiezen
Dat is het recht der directrice
Bejaardenhuis.

Er is een tuin, alleen: daar loop je
Steeds met hetzelfde hoopje
Op 't pad van schelpengruis
Daar denk je bij de hoge bomen
Zouden de kinderen zondag komen
Bejaardenhuis.

Je staat voor 't raam ze toe te wenken
Alleen: je hoort ze denken
"O jongens, wat een kruis"
En steevast eens per zeven dagen
Verschijnt dezelfde zwarte wagen
Bejaardenhuis.

De mooiste zaal is die aparte
Die uitgesproken zwarte
Met deuren als een kluis
De wachtlijst hoopt, op gure dagen
Dat jij daar gauw wordt heen gedragen
Bejaardenhuis.

Welk voorrecht wacht er voor ons allen
Die straks voor anker vallen
In die beschutte sluis
De haven die ons rust zal geven
De voorsmaak van het hemels leven
Bejaardenhuis.