Ivan was een scherpe messenwerper in een heel mooi Russisch pak
Niemand wierp zijn scherpe messen scherper en met zo'n volmaakt gemak
Messen werpen naar zijn partner was zijn hoogste doel
En bij al dat werpen had hij nimmer het gevoel
Dat in 't voorwerp zijner worpen ook nog een groot hart vol liefde stak
En als hij messen naar haar smeet, zong zij onhoorbaar maar vol leed

Ivan, ik kan je niet missen, maar hopelijk mis je mij wel
Want zou je je één keer vergissen, 
dan stak er zo'n mes in m'n vel
Wanneer ik jou messen zie keilen, 
dan voel ik me bleek en verward
Want Amor mist nooit met zijn pijlen, 
die heeft me geraakt in m'n hart

Maar na jaren werd het haar te machtig 
en vertelde zij 't 'm maar
Ivan vond dat eigenlijk wel prachtig 
en werd snel verliefd op haar
Maar toen hij dus zijn aanstaande voor de scheids zag staan
Keek hij haar ineens met hele andere ogen aan
Werd nerveus, hij trilde miste, raakte en zij zakte in elkaar
En met een laatste blik op hem 
zong zij met reeds gebroken stem

Ivan, eerst kon je me missen, maar nu je niet zonder me kan
Moest jij je natuurlijk vergissen
Da's nou weer echt iets voor een man
Maar kun je ook niet met me trouwen, 
Nu jij me in 't hart hebt geraakt
Toch heb je door van me te houden, 
me dodelijk gelukkig gemaakt