De papegaai van Tante Sjaan kwam gisteren te sterven
't Is definitief met 't beest gedaan
Nooit zal hij meer een vloek uitslaan
Nooit meer de mat bederven

Het was een eigenaardig beest, hij kon 't Wilhelmus zingen
Zo een dier is er nog nooit geweest
Zelfs bij 't laten van de geest
Zei hij nog vieze dingen

Mijn tante is een nette vrouw, met deftige manieren
Als tante zei van "Koppiekrauw"
Kreeg zei ten antwoord: "Barst nou gauw
Zit niet aan m'n kop te klieren"

De papegaai ligt in z'n graf, mij kan het echt niet spijten
Als Tante Sjaan 'm zangzaad gaf
Beet hij 't vel van haar vingers af
En tante liet 'm bijten

Hij schold 'r uit voor dit en dat, terwijl hij 't voer verteerde
Hij noemde haar van alles wat
Waar tante geen begrip van had
Of niet op reageerde

De buren stonden dikwijls dan te klap'ren met hun oren
En tante Sjaan zei: "Ja, dat kan
Dat heeft hij van m'n zalig man
Die had u moeten horen"

Nu staat hij, opgezet en wel, op 't dressoir te pralen
Noemt tante nooit meer totebel
Is nu alleen nog maar een vel
Wat zaagsel en twee kralen

De papegaai van Tante Sjaan kwam gisteren te sterven
't Is definitief met 't beest gedaan
Nooit zal hij meer een vloek uitslaan
Nooit meer de mat bederven