En dan langzaamaan, gaat je jeugd van je vandaan
in de nevel zie je een meisje staan
en ze wuift naar vandaag
haar gezicht is al vaag
Ze verdwijnt naar het einde der tijden
en dan langzaamaan, als een stille witte zwaan
is je leven ...langs de baan
nu en dan, leek het traag
maar het ging heel gestaag
en verliep in de diepte der tijden
twintig jaar, voor niemand bang
twintig jaar, het leven was lang
twintig jaar, de wereld was wijs
je deed wat je wou
je had alle tijd
En dan langzaamaan, terwijl de wijzers verder gaan
weet je weer, je hebt nog niets gedaan
en het gaat nu zo vlug
er komt niets meer terug
je verdwijnt naar het einde der tijden

twintig jaar, voor niemand bang
twintig jaar, het leven was lang
twintig jaar, de wereld was wijs
je deed wat je wou
je had alle tijd

twintig jaar, de wereld was wijs
je deed wat je wou
je had alle tijd
En dan langzaamaan, terwijl de wijzers verder gaan
is er weer een uur voorbijgegaan