Een kamer vol met bloemen, en een lieve lach.
Twee zacht strelende handen, en een sonate van vreemd vacht.
Een bos vol broze klanken en een zelf betaalt gelag.
Met potsierlijke gedachten in mijn doortrokken fantasie,
sta ik hier op jou te wachten en te denken wie is wie.

Een klaproos vol verbeelding en witte vlammen in de haard.
In een schommelstoel als opa met een lach tussen de baard.
En je hoort glazen rinkelen maar deze keer betaalt de baas.
Met potsierlijke gedachten in mijn doortrokken fantasie,
sta ik hier op jou te wachten en te denken wie is wie.

De kinderen spelen verder, en zingen mee met "Vuile Mong".
Er is en schilderij van Ensor dat vertelt hoe het begon,
op een tapijtje met hun bootjes in de zon.
Met potsierlijke gedachten in mijn doortrokken fantasie,
sta ik hier op jou te wachten en te denken wie is wie.