Vergeven kan, vergeten niet 
Al zeg je: ’t is voorbij en zand erover 
Toch denk ik altijd weer aan die zomer
Toen ik voor ’t eerst in je ogen las…
Dat er een ander in je leven was 

Vergeven kan, vergeten niet
Die kille nachten en die lege dagen
Die zware pijn, te hevig om te dragen 
Toen je bij mij bent weggegaan 
Maakt niemand meer ongedaan 

Vergeven kan, vergeten niet 
Vergeven kan, vergeten niet
Vergeven kan, vergeten niet 
Vergeten niet 

Eens dat er iets is gebroken
Zal het nooit meer als vroeger zijn
En er blijft niets anders over 
Dan leren wennen aan de pijn

Vergeven kan, vergeten niet 
Met lege handen ben je terug gekomen
Met open armen heb ik je terug genomen
Maar geen enkele blik, geen enkele zoen 
Geen enkel gebaar is zoals toen 

Vergeven kan, vergeten niet 
Vergeven kan, vergeten niet
Vergeven kan, vergeten niet 
Vergeten niet
Vergeten niet