Hopeloos, alleen en verlaten
Door anderen in de steek gelaten
De hele dag zit ze langs de weg
En niemand die kijkt
Naar wie waardeloos lijkt

Uitzichtloos en eindeloos hopen
Tot iemand die langs zal komen lopen
Haar hulpgeroep wordt bijna niet gehoord
Want mensen zijn druk
Met hun eigen geluk

Maar ik ken een Man die zich niet heeft geschaamd
Om te knielen bij mensen in nood
Hij koos ervoor om anderen te dienen
En ging zelfs zo ver
Tot in de dood

Een heel gezin waar zij voor moet zorgen
Met telkens de onzekerheid van morgen
Zo blijft ze vechten voor wat geld
Tot haar kracht is vergaan
En ze niet meer kan staan

Wie kan hier nu woorden aan geven
Hoe het is om zo te moeten leven
De droefheid straalt af van haar gezicht
Oh, het lijden is groot
Van de wereld in nood

Maar ik ken een Man die Zijn tijd heeft gegeven
Aan andere mensen in nood
Hij koos ervoor om anderen te dienen
En ging zelfs zo ver
Tot in de dood

Het was vaak eenvoudig de enkeling
Waar Hij zijn aandacht en liefde aan gaf
Hij hoorde het roepen om hulp
En twijfelde niet
Maar ging er op af

Ben ik bereid om die Man die ik dien ook te volgen naar mensen in nood?
Ben ik bereid om Zijn liefde te delen met hen zoals Hij gebood?