Ze zeggen dat je heel intens moet leven 
En moet wroeten in 't mysterie van je ik 
En dat je hoge idealen na moet streven 
Met dat Luctor et Emergo in je blik 
Ze zeggen dat je rusteloos moet zoeken 
Totdat je door het bos de bomen niet meer ziet 
En gelouterd door het leven 
Kun je dan de geest gaan geven 
 
Nou, voor mij hoeft 't niet 
 
Ze zeggen dat je zeeën moet bevaren 
Door te reizen wordt je blik zo ruim en wijd 
En dat je dozen vol met dia's moet bewaren 
Want anders ben je voor je het weet die ruimte kwijt 
Ze zeggen dat je de natuur moet gaan verkennen 
Bij het krieken van de morgen, met een lied 
En met grof geruite rokken 
Langs de vrije velden sjokken 
 
Nou, voor mij hoeft 't niet 
 
En dan moet je verder altijd stelling nemen 
En protesteren zodat iedereen je kent 
En het een of andere sterke standpunt claimen 
Om ze goed te laten zien dat je d'r bent 
En dan moet je je bij groepen aan gaan sluiten 
Met een strijdbaar doel en een strijdvaardig lied 
En als het zo nog niet mocht lukken 
Dan maar ingezonden stukken 
 
Nou, voor mij hoeft 't niet 
 
En dan moeten ze je ook nog aardig vinden 
En sociaal en oergezellig en gastvrij 
En zo krijg je op den duur dat leger vrinden 
En dat heerlijke gevoel: Ik hoor d'r bij 
En dan krijg je steeds de hartelijke groeten 
Van Jan en Alleman en God weet wie 
En dan de apotheose dat is de kerstkaartenneurose 
 
Nou, voor mij hoeft 't niet 
 
En nou zegt u: Wat is dat nou toch voor leven 
Zonder doel en zonder drift en zonder plan 
Hoe bestaat het dat je je nergens aan wilt geven 
En wat vreselijk voor d'r ouders en d'r man 
En dan zegt u: Kom die moeten we gaan redden 
Die heeft vast een heleboel verdriet 
En met harten vol erbarmen 
Sluit u mij dan in uw armen 
 
Hoeft niet