Sloa dien arms nog ais zachjes om mie tou.
En geleuf mie, laive schat, ik heb beraauw.
Joa ik was fout, en t was nait goud, wat ik heb doan.
Mor laive schat, zeg doarom nait, dat ik mot goan. 

Fluuster zachjes, weer de woorden , ik hol van die.
En vertel weer, dast doe aaltied, blifst bie mie.
Mien ogen waren dicht, en zunder licht, zag k die nait stoan.
Mor laive schat, zeg doarom nait, dat ik mot goan. 

Doe most waiten, ik heb verdrait om die.
En ik hoop dast mie vergefst.
Laive schat, ik hol zielsveul van die.
En ik hoop dast doarom zegst: 

Sloa dien arms mor weer zachjes om mie tou.
Ik geleuf die laive schat, doe hest beraauw.
Joa doe wast fout, en t was nait goud, wast doe hest doan.
Mor laive schat, dat hold nait ien, dast doe most goan. 

(tekst Bert Schaap)