Weg,
Je wil al weken bij me weg.
Je zegt het niet maar ik zie alles in je ogen,
Het staat al zolang op je gezicht

Weg,
En je wacht gewoon tot ik het zeg.
Je wacht gewoon tot al mijn dromen zijn vervlogen,
Tot al mijn hoop aan scherven ligt.

Je durft het niet te zeggen.
Je kijkt me niet meer aan.
Je staart maar naar de glazen,
Die hier op tafel staan.

Laat me dan los,
Ik hou je niet tegen deze keer,
Ik weet het ook best:
Het gaat niet meer.

Laat me dan los,
Jij kan niet verder meer met mij,
Wacht dan niet langer meer,
en laat me los.

Stil,
Het is hier zo ontzettend stil.
De tafel en de stoelen en de lamp en de gordijnen,
Alles houd zijn adem in.

Stil,
Zeg nou wat je zeggen wil!
Kom op want alles is nu toch al koud geworden,
Alles is koud en kaal en kil

Ik krijg ook niks meer door mijn keel:
Geen woord, geen slok, geen hap.
De bliksem is al lang geweest,
Nu is het tellen tot de klap.

Laat me dan los,
Ik hou je niet tegen deze keer,
Ik weet het ook best:
Het gaat niet meer.

Laat me dan los,
Jij kan niet verder meer met mij,
Wacht dan niet langer meer,
en laat me los.

Laat me dan los,
Ik hou je niet tegen deze keer,
Ik weet het ook best:
Het gaat niet meer.

Laat me dan los,
Jij kan niet verder meer met mij,
Wacht dan niet langer meer,
en laat me los.