Brigitte Kaandorp
Brigitte Kaandorp - Existentieel liedje lyrics
Your rating:
Ik zit in een leeg café adem te halen Het stormt het regent dat het giet 'k Laat mijn gedachten maar zo'n beetje dwalen maar wat ik denk dat weet ik eigenlijk ook niet Het is al donker en toch pas bij vieren Kwart over vier misschien is het hooguit Ik hang hier maar een beetje in mijn spieren Ik adem in, ik adem ook weer uit Ik zit in een leeg café zomaar te staren Ik pluk een pluisje van mijn linkersok Ik strijk nog maar een keertje door mijn haren Ik kijk nog maar een keertje op de klok Het heeft geen zin om op de klok te kijken De wijzers lopen toch niet achteruit De tijd blijft onverbiddelijk verstrijken Ik adem in, ik adem ook weer uit Ik moet eigenlijk draven hollen doen en snellen Zoveel te doen in veel te weinig tijd Ik moet iedereen nog faxen mailen bellen Maar ik ben de noodzaak even helemaal kwijt 'k zit voor het raam al uren te dralen De regen striemt in strepen langs de ruit Veel verder kom ik niet dan ademhalen Ik adem in, ik adem ook weer uit