Het kleinste meisje van de buren 
Loopt 's avonds dikwijls bij hem op; 
Dan komt ze plaatjes bij hem kijken 
Dan moet hij praten met haar pop; 
Dan zit ze op een voetenbankje 
Of op het randje van z'n stoel 
Dan krijgt hij vaak, als oom Johannes 
Zo'n armelui's gevoel 
 
Dan zegt ze: "Oom, u is veel liever 
Dan alle omes, die ik ken 
Want u zit nooit op me te brommen 
Wanneer ik 's avonds bij u ben; 
En u zegt nooit: "He kind, schei uit nou 
Zit niet te hangen op je stoel!" 
En als ik vraag om een verhaaltje 
Weet u precies wat ik bedoel 
 
En oom Johan, waar is uw tante 
En waarom woont u zo alleen 
En als ik strakjes nou weer weg ben 
Waar gaat u dan vanavond heen 
En houd u heus van mij het meeste 
Van alle kinderen?, Betoel??" 
Dan zegt hij: "Eet jij nou maar koekjes 
Jij vraagt, verdikkeme, zo'n boel!" 
 
En als de baboe haar komt halen 
Omdat het eten op haar wacht 
Dan zegt ze, na nog een verhaaltje 
Haar ome netjes goeiennacht 
Dan zit hij voor zich uit te kijken 
Zo in z'n eentje, zonder doel 
Dan schrijnt hem weer, als elke avond 
Dat armelui's gevoel