Maatje brugt, het ouwe liedje 
Omdat paatje gaarne speelt 
En als pa dat in de soos doet 
Ma zich anders maar verveelt 
Ma strooit Culbertson en Goudsmit 
Net als suiker op haar spel 
Dus springt pa, als maatje's partner 
Regelmatig uit z'n vel 
 
Ma speelt weer, meent paatje zuchtend 
Als een doorgeroeste smid 
"Mens... een sans!... terwijl je bijna 
Negen honour-tricks bezit 
Biedt dan forcing! Topkaartslagen 
Tellen! Ja, nou boos zijn! Bom 
En je spel op tafel smijten 
Doe dan ook niet zo stom!" 
 
"Stom??", steunt ma,... "en wat zegt Goudsmit 
Ik bouw op, ik wil naar slam!" 
"Slam!!!", hoont pa, "met mijn twee boeren!" 
"Ja, jij past maar" (maatje's stem 
Wordt beschuldigend naast klagend) 
"Als ik open..." "Mens", vloekt pa 
"Speel nou liever!... God beware!! 
Trek nou toch die vrije na!" 
 
"Vrij?", vraagt ma, "wat vrij? Die schoppen 
He, en waar is dan de heer?" 
Pa zucht hoorbaar. He, dat zuchten 
Welke kant ben ik nou weer 
Blinde? Nou dan... tja, hoe zat het 
Ook weer met die harten-tien 
"Tel dan, kletskous!", dondert paatje 
En dan moet je maatje zien!! 
 
Pa en Ma verliezen samen 
Elke robber strijk en zet 
En als pa dan moet betalen 
Gaan ze met krakeel te bed: 
"Goudsmit jij maar in je eentje" 
Kankert pa, "jij leert het nooit!" 
"Zoooooo?", hoont ma, "wie heeft een robber 
En wie heeft klein slam vergooid?" 
 
Samen spelen ze al kijvend 
Spel na spel, zie Goudsmit!, na 
Paatje maakt het meest spektakel 
Maar het laatste woord houdt ma 
En als pa benauwd gaat dromen 
Dan draait ma zich nijdig om: 
"Dat vergooit klein slam! Zo'n ezel!" 
"En toch", kreunt pa, "speel jij stom!!..."