Als we strakkies rustig meren 
Aan de ka in Rotterdam 
En de boot is leeggelopen 
Dan stapt akoe op de tram 
En dan rij ik aan het lussie 
Naar me huis en naar me hussie 
En de boot, die laat me lauw: 
Veertien dagen potverteren 
Veertien dagen uit logeren 
Bij de kinders en de vrouw 
 
En dan leef ik veertien dagen 
Net zoals een passagier 
Zomaar op me eigen houtje 
Wat je noemt voor me plezier 
Niks geen lunch en geen dineren 
Geen compote, geen kip-met-peren 
Maar gestoofde kabeljauw 
Oliebollen of een wafel 
Lekker aan me eigen tafel 
Bij de kinders en de vrouw 
 
En dan zit ik na het eten 
Met me pijpie in me stoel 
Achter me begoniaatjes 
En dan heb ik een gevoel 
Of ik nooit meer hoef te varen 
Met zo'n schuit vol blote baren 
Kiele-kiele... koppie krauw 
Nooit meer herrie en gekanker 
Maar tot aan me dood voor anker 
Bij de kinders en de vrouw 
 
En dan ergens op Terschelling 
In een huisje met een tuin 
Met een zeilboot in de haven 
En een bankie in het duin 
En zo echt op me gemakkie 
In een oud, versleten pakkie 
Voor me eigen zelf in touw 
Ergens waar geen boulevard is 
In de buurt van de Brandaris 
Met de kinders en de vrouw!!!