Dat, wat ik mis, al zijn we met vakantie 
Al krult m'n neus hier 's ochtends van de kou 
Al loop ik ook in net hetzelfde jaeger 
Waarin ik thuis, in Holland, loopen zou 
Dat is de wind, zooals hij waait in Holland 
Dat is het bosch in koper-bruine gloed 
Dat is het paadje door de korenvelden 
Dat is de kou, die tintelt in je bloed 
 
Dat, wat ik mis in deze blauwe bergen 
Of aan het strand hier ergens om de Zuid 
En in 't pension met melk van eigen koetjes 
Maar ook met rijst met eigen Indisch kruid 
Dat is die eerste, echte nieuwe haring 
De roggemik bij boeren op het land 
Dat is de zee-met-zon bij ons in Holland 
Dat is ons eigen Scheveningsche strand 
 
Dat is een zitje aan de Promenade 
Met een eenvoudig glaasje Hollandsch bier 
Dat is een bankje 's middags in de Boschjes 
Een kleintje koffie, 's zondags op de Pier 
Wat ik hier mis, dat is zoo'n boerenhuisje 
Met korenschoven naast een stukje wei 
Een berkenlaantje naar de vage verte 
Een denneboschje in de stille hei 
 
Maar dat is ook zoo'n tintelende middag 
Met strakke boomen en een vleugje vorst 
Dat is de geur van onzen eigen winter 
Van erwtensoep en boerenkool met worst 
Dat is dat ouwe, kouwe kikkerlandje 
Met al z'n regen en met al z'n wind 
Maar dat ik toch, al wil ik het niet weten 
Het mooiste land van heel de wereld vind