De trompet geeft dan een toontje door een muzikale kuur.
De vader komt uit Cuba, aan opstand is't gewoon
Hij speelt natuurlijk tuba en porto is zijn toon.
Ik krijg 't gevoel alsof ik op de Vesuvius woon.
Alle uren vermeerderd nog mijn straf
Hoe kom ik aan mijn buren met de mazzel af.
Dat duurt zo al acht dagen
En in die ene week
Zijn nu zo waar mijn zenuwen en mijn gehoor van streek.
Ik heb in geen week gegeten
Want hoor ik dat geluid
Dan komt van narigheid mijn maag zo wat mijn keelgat uit.
Eerst blaast het schuiftrompetje
Zo maar raak op goed geluk
Daarna stuift het klarinetje
mijn twee trommelvliezen stuk.
In het slagwerk dan begonnen 
Hoort het precies zo aan
Alsof zeventien kanonnen aan het bombarderen gaan.
En mijn huis begint te wankelen,
Door het bonken en het slaan.
Alle uren vermeerderd nog mijn straf
Hoe kom ik van mijn buren met de mazzel af.