Je zegt: “Er staat een muur om je heen,
Bij jou voel ik me veilig,
Plaats ik dan mijn eigen steen,
Loop jij hier steeds omheen?”.

Voorlopig doen we rustig door,
Ik voel geen twijfel,
Al wil ik schreeuwen van de daken,
Dat jij van mij bent.

Sloop die muren
Om je heen,
Ik weet dat je soms twijfelt,
Maar ik wil daar liever heen, babe,
Dat niemand anders doet,
Wat jij met mij doet,
En iedereen mag dat mee zien.
Moeilijk wordt het niet.

Ontbijt toen voelde als afscheid,
Was dit de laatste keer?
Of kan ik binnen zonder vragen,
Wat hadden wij nu weer?

Voorlopig doen we rustig door,
Of is er twijfel?
Want ik wil schreeuwen van de daken,
Dat jij van mij bent.

Sloop die muren
Om je heen,
Ik weet dat je soms twijfelt,
Maar ik wil daar liever heen, babe,
Dat niemand anders doet,
Wat jij met mij doet,
En iedereen mag dat mee zien.
Moeilijk wordt het niet.

Oh, schat, ik beloof je,
Vuurwerk voor ’t slapen gaan,
Vuurwerk als we terug opstaan,
Vuurwerk als jij er op staat.

Sloop die muren.

Jij weet dat ik weet,
Dat jij weet, dat ik dit zo graag wil,
En niemand anders,
Doet wat jij met mij doet. Ooh.

Ik zal altijd bij je blijven,
Sloop de muren om je heen,
Zeg me waarom jij nog twijfelt,
Zonder jou ga ik nergens heen,
En niemand anders doet,
Wat jij met mij doet.
En iedereen mag dat nu zien,
Moeilijk wordt het niet.
(Niemand anders),
Moeilijk wordt het niet.
(Niemand anders),
Nee, nee, nee
Ooh . . .
(Niemand anders),
Ooh . . .
(Niemand anders),
Moeilijk wordt het niet.