iech weit neet wat iech had, iech weit neet wat ’t waor
meh iech mós zoe nudeg goon
toch is noe ech get wat iech diech bekinne wèl
iech weit, iech höb diech pijn gedoon
iech besef  ’t good, iech maakde toen ’n groete fout
iech waor de weeg gans kwiet
’ch bin noe pas d’r achter wie väöl iech vaan diech haw
en noe kump d’n tied, tot iech miech verwiet
iech höb zoene spiet

’ch höb zoene spiet
tot iech vaan diech bin weggegaange
’ch höb zoene spiet
vaan wat iech diech höb aongedoon
’t is lang geleie
tot iech diech mien lèste leuge höb vertèld
geef miech dee kans
geef miech toch dee kans
’ch höb zoene spiet

al deen tied waor ’n stum in miech die zag
wie höbste dit noe kinne doen
’ch zeukde ’t gelök, en had ’t bij miech daag en nach
och kós iech ’t nog ins euverdoen
iech besef noe pas, wie erg iech diech mis
noe zeen iech pas de werkelekheid
’ch weit neet ofs diech miech vergeve kins
want iech weit, jao iech weit
’ch deeg diech zoe e leid