Op een avond ging zij in de stad
naar een bar om te dansen
Maar toen zij werd gevraagd om een dans
kreeg zij met knikkende knieën haar kans

Hij sleurde haar mee in de rondte 
zijn knoertharde arm om haar heen
Zij voelde geen vloer, zijn blik van velour keek donker en dwars door haar heen

Zij die hem aanbad,
vond hem de kanjer, de stoot van de stad
hij had nooit gedeugd,
ontnam met vreugd haar prille jeugd

En zo viel ze volkomen verblind
voor de man voor haar dromen
Met de onschuld en moed van een kind 
ging zij volledig met hem door het lint

Hij sleurde haar mee in de rondte 
zijn knoertharde arm om haar heen
Zij voelde geen vloer, zijn blik van velour
keek donker en dwars door haar heen

Zij die hem aanbad, 
vond hem de kanjer, de stoot van de stad
Hij had nooit gedeugd, 
ontnam met vreugd haar prille jeugd

Maar helaas kwam er zo als altijd weer een eind aan de liefde...

Nadat zij met een kind was verblijd
Raakte ze hem met de tijd dus weer kwijt

Hij sleurde haar mee in de rondte 
zijn knoertharde arm om haar heen
Zij voelde geen vloer, zijn blik van velour
keek donker en dwars door haar heen

Zij die hem aanbad, 
vond hem de kanjer, de stoot van de stad
Hij had nooit gedeugd,
ontnam met vreugd haar prille jeugd

Zij die hem aanbad, 
vond hem de kanjer, de stoot van de stad
Hij had nooit gedeugd,
ontnam met vreugd haar prille jeugd

Hij had nooit gedeugd,
ontnam met vreugd haar prille jeugd