De grijsaard stierf 
In een winternacht
Hij was alleen
Geen mens die aan hem dacht
Hij had niet veel 
Alleen een schrift met foto’s uit z’n jeugd
En op de kaft schreef hij die ene zin
Voor mijn kinderen

De grijsaard stierf
Ik hield de wacht
Hij was alleen
De dood komt onverwacht
De grijze dag 
Verdrong uiteindelijk mijn gevoel van spijt
Ik moest zelfs lachen om die ene zin
Voor mijn kinderen

De pastoor kwam langs en zei:
Voor God zijn alle mensen gelijk
En mannen uit het dorp maakte een graf in een uithoek van het kerkhof
Want de oude man was niet rijk
En bij de borrel was m’n tevreden
Want hij had vast niet geleden

De grijsaard stierf 
In een winternacht
Hij was alleen
Geen mens die aan hem dacht
Ik was nog jong 
En overtuigd van mijn onsterfelijkheid
Maar in een vlaag schreef ik dit ene lied
Voor mijn kinderen
Alleen voor mijn kinderen