Geloof geen woord van wat je hoort op straat
Een nieuw syndroom dat plots weer overgaat
Want ik heb koorts en ik droom
Van een buitenlands café
Bestel bier, adem in en neem de asbak mee
Naar het terras
Waar ieder jaar weer dezelfde mensen staan
Ze zijn dronken en praten wat
Wartaal door elkaar

Niemand weet hoe laat het is
Totdat ik weer een afspraak mis
Ze denken dat ik alles kan
Maar ik ben nog veel meer van plan

Ik loop achterwaarts maar bots frontaal
Tegen iets wat ik al ken
Wel het zijn lang vervlogen beelden
En raakt veel te snel gewend
Aan leugenaars, goochelaars en het verwaande soort
Door al de medicatie is zijn verstand doorboord

Niemand weet hoe laat het is
Totdat ik weer een afspraak mis
Ze denken dat ik alles kan
Maar ik ben nog veel meer van plan

Niemand weet hoe laat het is
Totdat ik weer een afspraak mis
Ze denken dat ik alles kan
Maar ik ben nog veel meer van plan

Zonder haast naar de overkant
Zo verbaasd beter zonder dan
Ik weet het niet, maar alles kan
Vergroeid, verdraaid, in handen van

Niemand weet hoe laat het is
Totdat ik weer een afspraak mis
Ze denken dat ik alles kan
Maar ik ben nog veel meer van plan