Het huis van Oosterwijk bestaat al lang niet meer
Vandaag is het nog enkel de naam van een straat
Maar ooit was het de plek waar ik je steeds kon vinden
Daar heb ik bij een glas voor het eerst met jou gepraat

Van daar nam jij me mee naar de kroegen en de wijven
De wereld moest veranderen, jij ging er tegenaan
En toen het laatste wijf niet langer bij ons wilde blijven
Richtte jij je pijlen op de sterren en de maan

Dat brengt mij terug naar een niet zo ver verleden
De tijden van Ten Ede, één grote lange straat
Een kermis met 2 molens en een kroeg of zeven
Een klooster met 3 zusters en een huis met jouw gelaat

Je gaf me jouw gitaar en wees me 3 akkoorden
Dat moest ruim volstaan voor het schrijven van een lied
Vertel dan je verhaal, zei je, liefst met weinig woorden
Dat jij ooit dat verhaal zou zijn, wist ik toen nog niet

Dat brengt mij terug naar een niet zo ver verleden
De tijden van Ten Ede één grote lange straat
Een kermis met 2 molens en een kroeg of zeven
Een klooster met 3 zusters en een huis met jouw gelaat

Jij laat me niet los, jij laat me niet los
Jij roert mij nog altijd tot tranen
Jij laat me niet los, jij laat me niet los
Je bent er nog altijd, Wim De Craene

Ik zag je voor het laatst op het vliegveld aan de balie
Ik sprak je van de plaat die ik nu heel snel maken zou
Men zou ze in september op de radio gaan draaien
Wist ik veel dat jij m'n liedje nooit horen zou

Jij laat me niet los, jij laat me niet los
Jij roert mij nog altijd tot tranen
Jij laat me niet los, jij laat me niet los
Je bent er nog altijd, Wim De Craene
Je bent er voor altijd Wim De Craene