Zaterdagochtend, krant op de mat
Drink rustig mijn koffie en speel met de kat
‘k sla de krant open en zie jou daar staan
Gewoon maar een peuter met gym schoentjes aan
De blik in je ogen is dof en is leeg
Bedenk me wie jou zo verdrietig kreeg
Geen veilige haven, je huis ben je kwijt
Door papa of mama of gruwelijke strijdt 

Ik weet niet wie je bent
Ik weet niet hoe je heet
Maar nu bestaat er iemand die jou niet meer vergeet

Twee handen om te strelen
Maar niemand houdt je vast 
Twee ogen om te kijken
Maar niemand die je zag
Een mond om mee te zingen
Maar niemand die het hoort 
De toekomst van een kleine strijder in de kiem gesmoord 

Twee starende ogen, ze zwijgen me aan
Te moe om te huilen, te moe om te staan
Ze stellen geen vragen, het heeft toch geen zin
Er luistert toch niemand naar zomaar een kind
Ik wil zo graag helpen maar wat kan ik doen
‘k Zou geld kunnen geven, speelgoed, een zoen
Stel m’n hart voor je open, das wat je verdiend
Laat de wereld je prachtige glimlach maar zien

Ik weet niet wie je bent
Je kijkt dwars door me heen
Laat me je maar vinden
Je bent niet meer alleen

Twee handen om te strelen
Maar niemand houdt je vast 
Twee ogen om te kijken
Maar niemand die je zag
Een mond om mee te zingen
Maar niemand die het hoort 
De toekomst van een kleine strijder in de kiem gesmoord 
De toekomst van een kleine strijder in de kiem gesmoord