Weet je wat ik dacht, wat ik dacht toen ik jou lopen zag:
Was jij nou die vrouw van wie ik halve nachten wakker lag
en dacht dat ik voor eeuwig van bezeten was
Weet je dat ik jou allang vergeten was

Schoon en ongeschonden komt niemand in z'n graf terecht 
Maar tijd heelt alle wonden en zonder jou ging ook niet slecht
en elke keer als ik jouw oude brieven las
Wist ik dat ik jou allang vergeten was

Laat het toch goed met je gaan
Veel gelachen, veel gefeest en nooit een dag alleen geweest
Laat er geen twijfel bestaan
Voor mij begint 't leven pas
Een huis, een baan en ruim bij kas 
En weet je dat ik jou allang vergeten was

Maar elk gelogen woord legt 't af tegen jouw lach alleen
Stoer en onverstoord tuur je door je lange haren heen
Je vingers draaien cirkels om je whiskyglas
Dingen die ik allemaal vergeten was

Ik heb geen enkel idee 
Ik weet wat me te wachten staat, ik mis je al voordat je gaat
En ga je dan toch met me mee
dan wou ik dat ik wijzer was en dat m'n wil van ijzer was
dan wou ik dat ik jou allang vergeten was

En vraag je: “Is het goed als ik blijf?”
wat heb ik dan nog zelf in de hand
En waar blijft m'n verstand als het schreeuwt in m'n lijf
Laat er stilte zijn

En als ik straks nog slaap en je twijfelt of je blijven zult
Kleed je dan maar aan, kijk niet om en geef de drank de schuld
M'n dromen, daar kom jij al niet meer aan te pas
Weet je dat ik jou allang vergeten was

Maar als ik mezelf overleef
M’n kop leeg en m'n vingers krom, van alcohol en ouderdom
Niets dan een droom overbleef
Ik  zondag zelfs nieteens meer het bezoek herken
Dan vier ik dat ik jou allang vergeten ben

(c) Axel Lukkien