de schimmen rennen over straat,
het licht breekt langzaam door
de schaduw van het struikgewas
ach hij komt er toch wel door

de wolken van het heden
bedekken mijn verleden

en lijkt alles nu veel groter
is mij dan iets ontschoten

een doffe klap tegen het raam
het is weer eens zo ver
ik bal mijn vuisten andermaal
ongerechtigheid

inmiddels oud en versleten
het merendeel vergeten
lijkt alles nu veel groter
is mij dan iets ontschoten

ee-ee-ee  ee-ee-ee  
ee-ee-ee  ee-ee-ee

wat moet ik nog in dit leven?
want mij lijkt niets vergeven
ja, vroeger was alles beter
zijn jullie dat dan vergeten?