Astrid Nijgh
Astrid Nijgh - de scholen haring lyrics
Your rating:
O, het was voor mij een openbaring Voor het eerst de grote zee te zien Toen ik als klein meisje bij mijn oom logeren ging Een oudgediende van de visserij ter haring O, de dag was blond en de hemel blauw Op een duin stond ik naar de zee te staren En ik greep ooms hand toen hij zacht vertelde Van zijn jeugd en van de scholen haring Hoe hij voor het eerst, vijftien jaren oud Nog een broekie en dus geen ervaring Op de Katwijk 20 uitvoer uit IJmuiden Om te vissen op de scholen haring Nooit was hij zo ziek als die eerste reis Tot hij van ellende aan elkaar hing Als hij klaagde kon hij ook nog schoppen krijgen Want wat telde, waren scholen haring Alles ging op stoom, met een zeiltje bij En de zee kwam nauwelijks tot bedaring Van de Doggersbank tot de Vlaardergronden Waar ze zochten naar de scholen haring 't Was een harde tijd, maar zo langzaamaan Werd hij meer gewend en kreeg ervaring En hij leerde staande op zijn benen slapen En hij droomde van de scholen haring 't Is maar goed misschien dat hij niet meer leeft In deze tijd van schaarste en besparing Nu de vloot van treilers voor de wal moet liggen Want verdwenen zijn de scholen haring Er is veel te gretig en te snel gevist Biologen zoeken een verklaring En we gaan maar door gif in zee te lozen Dus de groeten aan de scholen haring Het is onze schuld, want de grote zee Heel de wereld kregen wij toch in bewaring Maar wat zeggen wij als onze kinderen later Zullen vragen: "Wat zijn scholen haring?"