Mijn zoetlief was een weverkijn
dat weefde vroeg en laat
Dat weefde uit de zonneschijn
een gulden bruidsgewaad

Die wever op een morgen sprak:
"o liefken mint gij mij?
Ik waande dat 't mij harte brak
van liefde 'k was zo blij

Dat weverkijn kwam toen terstond
en schonk zijn harte mijn
Hij zoende mij op mijnen mond
zijn zoen was zoet als wijn