Huis, waar mijn leven begon:
wat miezerig is je vitrage,
je grasveld een grauwe ravage,
vroeger een groen gazon.

Het bankstel is een persiflage
en burgerlijk het balkon.
Is dit dezelfde garage
waar ik me verstoppen kon?

Huis, doe me dit niet aan,
sta hier niet zo mies in de regen,
val niet zo meedogenloos tegen.
Was ik maar nooit gegaan!

Eens was je prachtig gelegen,
nu zie ik geen bomen meer staan.
Grote autowegen
verslonden je oprijlaan.

Heb ik hier vroeger gespeeld?
Is alles echt zo veel kleiner?
Waren de meubels, gordijnen
toen ook zo conventioneel?

Was vroeger echt alles fijner?
Of ben ik sentimenteel?
Huis, je kunt beter verdwijnen,
maar blijven als luchtkasteel.